Wschód Kina – „Tulpan”
Tulpan to imię dziewczyny mieszkającej na kazachskim stepie, zwanym Betpak Dala, czyli Stepem Głodowym. O jej rękę ubiega się młody pasterz Asa, niegdyś marynarz na okręcie podwodnym, teraz ambitny pracownik kombinatu rolnego, którzy marzy o opiece nad własnym stadem. Przełożony obiecuje mu stado pod warunkiem, że się ożeni, ale Tulpan ma inne plany. Nie chce ożenku z pasterzem, woli życie w mieście i studia. Nic dziwnego, skoro życie w stepie wymaga nie tylko codziennego zmagania się z surową przyrodą, ale także ogromnych wyrzeczeń: wszak w życiu pasterzy tak naprawdę nic nie zmieniło się od stuleci.
Historia Asy i jego wybranki wydawałaby się banalna, gdyby nie szeroki kontekst, w jaki wpisuje ją Dworcewoj. Z jednej strony jest to opowieść o dojrzewaniu – mimo męskiego wieku Asa ciągle pozostaje młodzieniaszkiem, nie ma swojego stada, a i pracę w stepie traktuje nazbyt lekko, dopiero pozostawiony sam sobie nauczy się fachu, o którym marzy, i w trudnych okolicznościach zda swój egzamin z męskiej dojrzałości. Wątek sercowych rozterek byłego marynarza potraktowany został z lekkością właściwą komedii romantycznej, choć jednocześnie z szacunkiem i dla kulturowej tradycji kazachskiej społeczności i dla marzeń młodych, tęskniących za nowoczesnym światem, którego znamionami są stare, dyskotekowe przeboje i tabloidowe magazyny, epatujące seksem i plotkami z życia celebrytów. Na tym jednak wątki podjęte przez Dworcewoja nie wyczerpują się. Opowieść o ludziach żyjących w stepie jest też, sięgającą do poetyki naturalistycznej, opowieścią o zmaganiach człowieka z naturą, odtworzeniem ze wszelkimi detalami, wręcz antropologicznym, pierwotnego rytmu życia mieszkańców jurt, wędrujących od jednego urodzajnego pastwiska do drugiego, żyjących bez szczególnych aspiracji i pokornie – to złudzenie, podkreśla reżyser – godzących się na swój los. Jednocześnie jest to obraz współczesnego Kazachstanu – od momentu rozpadu ZSRR kraju niezależnego.
Tulpan (2008), reż. Siergiej Dworcewoj / Niemcy, Polska, Rosja, Szwajcaria, Włochy, Kazachstan, 100 minut
kiedy: Niedziela 29 września, godz. 18:00
gdzie: Warsztaty Kultury w Lublinie, ul. Grodzka 5a
wstęp wolny
Integracje – Mediacje Wschód Kultury to poszukiwanie nowej formuły festiwalu ukazującego współczesne oblicze kultury i sztuki wszystkich krajów Partnerstwa Wschodniego. Jego program został stworzony w eksperymentalnym procesie wspólnotowego, partycypacyjnego budowania dzieła zbiorowego poprzez mediację i dialog pomiędzy artystami, animatorami, producentami z Europy Wschodniej i Zachodniej.
Więcej o programie „Integracji – Mediacji” Wschód Kultury www.wschodkultury.eu
Zapowiedzią Festiwalu będzie wrześniowy przegląd mistrzowski – „Wschód kina”. Jego program został przygotowany przez filmoznawców z krajów Partnerstwa Wschodniego, z zamierzeniem ukazania nieznanej rzeczywistości Europy Wschodniej zarówno tej teraźniejszej, jak i przeszłej. Przeniesienie punktu ciężkości na poznawanie wschodnich tradycji, obyczajów i codziennych problemów przeciętnych mieszkańców wydaje się mieć o wiele większe walory edukacyjno-kulturoznawcze aniżeli tworzenie kolejnego kanonu filmów najważniejszych z punktu widzenia historii kina. Z drugiej strony chcieliśmy pokazać filmy wybitne lub przynajmniej bardzo ważne, realizowane przez reżyserów doskonale znanych światowej publiczności. Dlatego obecność w przeglądzie mistrzów takich jak Eisenstein, Tarkowski czy Paradżanow wydaje się koniecznością, a mówienie o wschodniej kinematografii bez nich wydaje się nieporozumieniem. Ich obrazy przeniosą nas w czasie, przybliżając – istotne dla zrozumienia wschodniej mentalności i kultury – postaci i wydarzenia Na reprezentantów młodszych pokoleń filmowców wybraliśmy Loźnicę i Dworcewoia, dzięki którym poznamy blaski i cienie życia mieszkańców współczesnej Rosji i Kazachstanu.
W PROGRAMIE CYKLU PONADTO:
Sobota 14 września, godz. 18:00
Cienie zapomnianych przodków (1964), reż. Siergiej Paradżanow / ZSRR, 97 minut
Niedziela 15 września, godz. 18:00
Barwy granatu (1968), reż. Siergiej Paradżanow / ZSRR, 79 minut
Sobota 21 września, godz. 18:00
Schody (1987), reż. Zbigniew Rybczyński / USA, Wielka Brytania, 25 minut
Pancernik Potiomkin (1925), reż. Siergiej Eisenstein / ZSRR, 75 minut
Niedziela 22 września, godz. 18:00
Andriej Rublow (1966), reż. Andriej Tarkowski / ZSRR, 165 minut
Sobota 28 września, godz. 18:00
Szczęście ty moje (2010), reż. Siergiej Łoźnica / Holandia, Niemcy, Ukraina, 127 minut
Wschód Kina powstał w ramach przygotowań do projektu „Wschód Kultury/ Integracje Mediacje”.